Han Baselier haalt brons op het NK Junioren bij hoogspringen.

Hier een sfeerverslag van de hand van Han zelf:

Nederlands kampioenschap junioren eindigt met brons na turbulente ochtend

Op 13 september 2020 was het zover; de dag waar ik al wekenlang naar had uitgekeken zou eindelijk plaatsvinden. Ik had maar liefst drie wekkers gezet, dus dat zou vast en zeker goed komen. Echter blijf ik nog steeds Han, dus de wekkers bleken de volgende dag allemaal op weekstand en niet op weekendstand te staan.

Zo werd deze student wakker om 8.30 in plaats van om 6 uur.

Het is een waar talent om op de enige dag in het jaar waarop absoluut niet verslapen mag worden dit voor elkaar te boksen. Ik vond dit eigenlijk al een medaille waard.

Na een panische stressaanval moest ik dan toch maar snel gaan ontbijten. Krentenbol in mijn bakkes geduwd en op de fiets naar station Ede-Wageningen, omdat er geen aansluitende buslijn aanwezig was op dat moment. Dit bleek echter in Ede te liggen en niet in de stad waar ik, naast Deurne natuurlijk, ook woon, Wageningen. Deze jongen was zo slim dat hij dat niet had zien aankomen ook al heet het station EDE(!!!)-Wageningen.

Keihard gefietst en het was natuurlijk allemaal heuvel op want het was allemaal nog niet spannend genoeg blijkbaar. Mijn coach kon niet rijden wegens corona en mijn ouders waren nog in Deurne, dus toen ik eenmaal na een treinreis op het station Amersfoort was aangekomen had ik geen lift. Het is 20 minuten lopen naar de atletiekbaan van AV Altis waar het NK Junioren plaatsvond, natuurlijk niet zo lang voor een atleet, maar als je al aan de late kant bent en nog moet springen is dat niet echt een ideale voorbereiding.

De enige optie was, in overleg met mijn ouders, een taxi. Dus ik in een freaking taxi naar de atletiekbaan. Nou, dit was echt oprecht een van de meest gênante momenten van mijn leven; een met leer bekleden taxi stopt midden voor de atletiekbaan van Amersfoort en blokkeert de weg. Stap ik daar uit, beschaamd en berooid. Ik heb nog nooit zoveel rollende ogen gezien in mijn leven. Gelukkig stond mijn andere coach al klaar bij de ingang; Adri Raaijmakers. Alle stress viel van me af en ik ben nog nooit zo ontspannen begonnen aan een wedstrijd. (Misschien omdat de maximale hoeveelheid stress al verbruikt was ofzo….)

Na een uitgebreide warming up met hooglopen, tappen (voetspanning opbouwen), tripling, knieheffen, kaatsen…. et cetera, et cetera naar de callroom. De wedstrijd begon heel goed met een makkelijke 1.80 en een 1.85 zonder problemen. Bij de 1.90 werden de sprongen slordig en lukte het pas in de tweede poging met een technisch slechte sprong om de lat te passeren. De 1.95 was helaas net niet haalbaar deze dag. Lichtelijk geïrriteerd kwam ik van de mat af, want er zat toch wel meer in naar mijn idee. Tot mijn grote verbazing verschijnt echter mijn naam op het elektronische scherm; Han Baselier, gedeelde derde plek.

Zo bleek de laatste en lelijkste sprong de winnende sprong en werd ik 3e op het NK voor Junioren A 2020. Een schitterend eindresultaat na deze spannende dag.

P.S. De week erna lukte het wel om alles eruit te halen!

Han Baselier